સિમ્બા સસલું અને મોજો વાંદરો

 વાંદરો અને સસલું 

એક સુંદર સવારે, જ્યારે સૂર્યનાં પ્રથમ કિરણો પૃથ્વીને સ્પર્શી રહ્યા હતા, વનના  એક બાજુ નાનકડું સસલું તેની બિલમાંથી બહાર આવી રહ્યું હતું. તેની નાની આંખોમાં ઉત્સુકતા અને નવીનતાનો ભાવ હતો, કારણ કે તે પ્રથમ વખત વનની સૈર કરવા નીકળ્યું હતું. તેનું નામ સિમ્બા હતું, અને તે એક સાહસી સસલું હતું.

બીજી બાજુ, વનના બીજા છેડે, એક વાંદરો હતો જેનું નામ મોજો હતું. મોજો એક ચંચળ અને ખુશમિજાજ વાંદરો હતો, જે હંમેશા નવી નવી શરારતો કરવાની શોધમાં રહેતો હતો. તેની પાસે એક લાંબી પૂંછડી હતી અને તેના કાન મોટા અને ચપટા હતા, જેના પર તે ગર્વ કરતો હતો.

એક દિવસ, સિમ્બા અને મોજોની મુલાકાત વનના મધ્યભાગે થઈ. સિમ્બા પોતાની નાની પગલીઓથી વનની સુંદરતાને માણી રહ્યું હતું, જ્યારે મોજો ઝાડ પરથી ઝાડ પર કૂદતો હતો. તેમની મુલાકાત એક અજાણ્યા સંજોગોમાં થઈ, પરંતુ તેમની દોસ્તી તરત જ ગાઢ બની ગઈ.

સિમ્બા અને મોજોની મુલાકાત પછી, તેમણે વનમાં એક સાથે અનેક સાહસો કર્યા. તેમની દોસ્તી દરરોજ મજબૂત થતી ગઈ, અને તેઓ એકબીજાના સાથે હસતા અને રમતા રહેતા. એક દિવસ, તેઓ વનની એક અજાણી અને રહસ્યમય જગ્યા પર પહોંચ્યા, જ્યાં એક જૂનું મંદિર હતું. મંદિરની દિવાલો પર અનેક ચિત્રો અને લિપિઓ કોતરાયેલી હતી, જેનો અર્થ તેઓ સમજી શકતા નહોતા.

મોજોની ઉત્સુક નજર એક વિશેષ ચિત્ર પર પડી, જેમાં એક ચમકતો હીરો જડેલો હતો. તેણે સિમ્બાને કહ્યું, "જુઓ, આ હીરો કેટલો સુંદર છે! આપણે તેને શોધવો જોઈએ." સિમ્બા પણ રાજી થઈ ગયું, અને તેઓ બંને હીરાની શોધમાં નીકળી પડ્યા.

તેમની શોધ તેમને વનના અંધારા અને ગૂઢ ખૂણાઓમાં લઈ ગઈ, જ્યાં તેમણે અનેક અજાયબીઓ જોઈ. તેમણે રંગબેરંગી પક્ષીઓને ઉડતા જોયા, અને જમીન પર રમતા વન્યપ્રાણીઓને નિહાળ્યા. અંતે, તેઓ એક પ્રાચીન ગુફામાં પહોંચ્યા, જ્યાં તેમને એક ચમકતો હીરો મળ્યો.

હીરાને શોધીને તેઓ ખુશ થઈ ગયા, પરંતુ તેમણે જાણ્યું કે સાચી ખુશી તેમની દોસ્તીમાં છે, ના કે કોઈ ભૌતિક વસ્તુમાં. તેમણે હીરાને ત્યાં જ મૂકી દીધો અને વનમાં પાછા ફર્યા, જ્યાં તેમની દોસ્તી હજી પણ વધુ મજબૂત થઈ.

આ વાર્તા સિમ્બા અને મોજોની સાહસિક યાત્રા અને તેમની અમૂલ્ય દોસ્તીની યાદગાર છે. તેમની કથા આપણને શીખવે છે કે સાચી ખુશી અને સંપત્તિ એ આપણા સંબંધોમાં છે, ના કે બહારની વસ્તુઓમાં. આપણે આપણી દોસ્તીને કદી ન ભૂલવી જોઈએ, કારણ કે તે જ આપણા જીવનનો ખરો ખજાનો છે.