આળસુ ચકલી અને મહેનતુ મધમાખી

 

એક સુંદર સવારે, ચકલી એક ડાળ પર બેઠી હતી અને તેની મીઠી ટહુકાર સાથે સૂર્યોદયને આવકારી રહી હતી. તેની નજીકમાં જ એક મધમાખી તેના છત્તામાં મહેનત કરી રહી હતી. મધમાખી સવારથી જ ફૂલો પર મધ એકત્ર કરવામાં વ્યસ્ત હતી, જ્યારે ચકલી હજુ પણ તેના દિવસની શરૂઆત કરવામાં આળસ કરી રહી હતી.

મધમાખીની મહેનત અને ચકલીની આળસ વચ્ચેનો આ વિરોધાભાસ જંગલના બધા પ્રાણીઓ માટે જાણીતો હતો. પરંતુ એક દિવસ કંઈક એવું બન્યું કે જેણે બધાની ધારણાઓ બદલી નાખી.

જંગલની એક નાની ખીણમાં, મધમાખી અને ચકલી બંને રહેતા હતા. મધમાખી દરરોજ સવારે ઉઠીને ફૂલો પરથી મધ એકત્ર કરવા જતી અને સંધ્યાકાળ સુધી મહેનત કરતી. તેનું છત્તું મધ અને પરાગથી ભરપૂર હતું, અને તે પોતાના કામમાં ખુબ જ ગર્વ અનુભવતી હતી.

બીજી બાજુ, ચકલી દરરોજ મોડી ઉઠતી અને તેનો સમય ગાયન અને આરામમાં જ પસાર કરતી. તે પોતાની મીઠી ટહુકારથી જંગલને જાગૃત કરતી, પરંતુ તે પોતાના માટે કોઈ ખોરાક એકત્ર કરવાની મહેનત નહોતી કરતી.

એક દિવસ, જંગલમાં એક મોટું તોફાન આવ્યો. તોફાનની તીવ્રતાથી બધા પ્રાણીઓ પોતાના ઘરોમાં છુપાઈ ગયા. મધમાખીનું છત્તું તોફાનમાં તણાઈ ગયું અને તે પોતાની બધી મહેનત ગુમાવી બેઠી. ચકલી, જે હંમેશા આળસુ હતી, તેણે મધમાખીને મદદ કરવાનો નિર્ણય લીધો.

ચકલીએ મધમાખીને તેના નવા છત્તાનું નિર્માણ કરવામાં મદદ કરી. તેણે તેની પાંખોનો ઉપયોગ કરીને તૂટેલી ડાળિયાઓ અને પાંદડાઓને એકઠા કર્યા અને મધમાખીને એક નવું ઘર બનાવવામાં મદદ કરી. મધમાખી પણ ચકલીની આ મદદથી ખુશ થઈ અને બંનેએ મળીને નવું છત્તું બનાવ્યું.

આ ઘટના પછી, ચકલી અને મધમાખી બંને સારા મિત્રો બની ગયા. ચકલીએ પણ મહેનત કરવાનું મહત્વ સમજ્યું અને તે પણ મધમાખીની જેમ મહેનત કરવા લાગી. મધમાખી પણ ચકલીના ગાયનની કલાને માણવા લાગી અને બંનેએ જંગલમાં સાથે મળીને સુંદર સંગીત રચ્યું.

આ વાર્તા બતાવે છે કે કેવી રીતે મહેનત અને આળસ બંનેનું મિશ્રણ એક સુંદર સંબંધ બનાવી શકે છે. મધમાખી અને ચકલીએ એકબીજાની ખૂબીઓને સ્વીકારી અને એકબીજાની મદદ કરી, જેનાથી તેઓ બંને વધુ સારા બન્યા.

આ વાર્તાનો અંત આવે છે અહીં, પરંતુ ચકલી અને મધમાખીની મિત્રતા અને તેમના સંગીતની મધુરતા હંમેશા જંગલમાં ગૂંજતી રહેશે. અને તેમની વાર્તા જંગલના બધા પ્રાણીઓને પ્રેરણા આપતી રહેશે.